Nee hoor, ik blijf. Al heb ik het wel eens overwogen. Soms zie ik een aflevering van het tv programma. Vaak verbaas ik me over de manier waarop mensen ergens anders een nieuw bestaan gaan opbouwen. Zelf ben ik behoorlijk behept met een goede voorbereiding, voordat ik iets ga doen. Helemaal als het een rigoureuze stap als bijvoorbeeld verhuizen betreft of een grote uitgave. In het tv programma zie ik mensen die zo op het oog tamelijk onvoorbereid in het diepe springen. Soms komen situaties mij erg naïef over. Zoals mensen die in het buitenland een zaak willen beginnen en geen moeite hebben genomen de taal te leren. Of wanneer ze vertrekken zonder financiële reserves. Een stel had een oude boerderij gekocht in Tsjechië. Het bouwwerk verkeerde in een soort krottoestand. En toch had het stel zo'n 140.000 euro voor het bouwval betaald! De helft zou al veel geweest zijn. Ze waren wel zo eerlijk om die fout toe te geven. Weer wat geleerd. Ik zag ook een keer een stel naar Portugal gaan om daar een soort adviesbureau te gaan runnen. Ze wilden mensen adviseren over emigreren naar Portugal. Later bleek daar helemaal geen behoefte aan te zijn.
Ik heb hoe dan ook toch bewondering voor die mensen. De meesten slagen erin hun doel te bereiken. Anderen keren terug met veel ervaringen in hun bagage. Weer anderen maken er een potje van. Tot oplichting toe. Gelukkig is dat uitzonderlijk. Ik vertrek ook, maar kom ook weer terug. Mijn hele leven ben ik onrustig geweest. Ik had de drang ergens anders te gaan wonen en leven. Aan de andere kant heb ik diverse ankers uitgegooid, die mij hier hebben gehouden. Ik heb me erbij neergelegd, dat dat emigreren niet meer gaat gebeuren.