Hoe anders is het maatschappelijk gezien. Als er in de maatschappij ergens pijn zit, mag je niet zomaar de vraag stellen : waar zit de pijn? Velen zijn als de dood om zaken te benoemen. Dat wordt niet gepikt. Wat men wel pikt, is dat de pijn blijft en zelfs erger wordt. Met alle gevolgen van dien.
Behalve als het slachtoffers betreft. Dan benoemt men wel zaken. Zoals het aantal omgebrachte Joden of (neger)slaven of Zuid Afrikanen, Palestijnen, Nederlanders, Syriërs, Turken, Duitsers, Polen of Mexicanen enz.. Dan mag men weer wel mensen en dingen benoemen. Oké, niet altijd. Als het politiek incorrect is, benoemt men liever weinig tot niets. En dus praat men hier niet over het aantal slachtoffers onder de Koerden, omdat die door een 'bevriende natie' omgebracht worden.
Onze maatschappelijke pijntjes worden wel degelijk benoemd en geregistreerd. Het Centraal Bureau voor de Statistiek legt dat allemaal keurig vast. Met behulp van die vrij toegankelijke cijfers valt heel wat te leren en te verbeteren. En over te schrijven. Men kan zien wat het inkomen en de opleiding in een bepaald deel van ons land is. Hoeveel gezinnen er wonen en van welke nationaliteiten. Men kan ook zien hoe veilig een buurt is. Vanuit die zoektocht kan je je afvragen : waar bestaat dat onveilige uit? Wie zijn de veroorzakers van die onveiligheid, die pijntjes? Zo kom je op andere CBS informatie, die op zich weer leidt tot andere vragen : waarom zijn er relatief zoveel