De stroom migranten uit Afrika groeit gestaag. Wekelijks pikken schepen toekomstige bijstandstrekkers uit zee op. Voor een paar duizend euro, kan men naar Europa. Dat is heel veel geld voor zo'n migrant. De Afrikanen hebben geleerd uit het verleden. Ze weten hoe het EU beleid is ten aanzien van migranten, hoe de individuele landen reageren en hoe het zit met hulp aan drenkelingen. Gevolg is nu dat men vanuit Afrika eerst kinderen op pad stuurt. Want wie stuurt er nu een kind terug? Doe dat in een gammel bootje dat volgepropt wordt. Onheil verzekerd. En hulp verzekerd.
Hier durft menigeen zijn kind niet eens om een boodschap te sturen, vanwege allerlei risico's. In Afrika kijkt men anders tegen een kind aan. Het is een soort belegging of pensioenpotje voor de toekomst. Dat is o.a. de reden dat gezinnen nogal kinderrijk zijn.
Zoals gezegd bekijk en analyseer ik het migratieprobleem kleinschaliger. Stel er komt pardoes een familie bij mij voor de deur zitten. Als ik niet thuis geef, beginnen ze tegen de ramen en deuren te rammen en schreeuwen : "We moeten naar binnen!!" In die andere culturen schijnt erg veel te moeten. Maar goed. Het is koud buiten en ze zien er slecht uit. Tja, wat doe ik dan? Stel ik geef ze voorlopig onderdak en te eten. Als mijn (financiële) mogelijkheden op zijn, mag ik ze dan weer wegsturen? Of moet ik mijn eigen kinderen tekort gaan doen, om hen koste wat het kost te onderhouden? En wat als ze mijn huis niet uit willen en zelfs doen en laten alsof het hun huis is? Een dilemma? Voor mij niet. Het blijft mijn/ons huis en zij gaan eruit.
Stel er staan een paar kinderen voor de deur. Dan kijk ik natuurlijk of er ergens stiekem ouders staan. Je kent het vast wel, net als bij liften langs de weg. Zodra een auto stopt, springen vier vijf mensen uit de struiken. Jehova's hebben daar ook een handje van; kinderen laten aanbellen. Bah!
Dat doen migranten nu dus ook. Ze sturen kinderen op pad, want ze weten hoe wij daarop zullen reageren : ach wat zielig, kom maar hier hoor. Tja en dan moet dat kind herenigd worden met zijn ouders. En zie, weer een nieuwe manier om Europa binnen te komen.