|
Brug bij Valburg |
Gisteren zijn we weer eens naar het Brabantse gereden. Gezien de recente berichten overwoog ik een paar rubberboten, regenkleding en noodrantsoenen mee te nemen. Mijn optimisme voorkwam dat. Mijn oudste zus was jarig. We combineerden dat bezoekje met het vervullen van een lang gekoesterde wens van oma Jo. Ze wilde na zoveel jaar haar broer eens bezoeken. Ze zijn beide ver in de 80 en meer aan huis gebonden dan wij. Oma's broer woont met zijn vrouw in Uden. Ons eigen reisdoel was Drunen. Dus we hebben oma blij verrast met een uitnodiging met ons mee te gaan.
We zijn vanwege het tweede reisdoel dit keer via de A50 gereden. Vanaf Zwolle was het dus louter de borden met A50 volgen, tot aan de afslag Uden toe. Als ik door ons landje rijd, borrelen bij mij geregeld herinneringen omhoog. Vanwege mijn werk ben ik in veel plaatsen geweest. Bij Arnhem zagen we een vrachtwagencombinatie op slechts een paar meter afstand een auto met caravan volgen. Idioot! Het was weliswaar druk op de weg, maar niet hinderlijk. De route was voor mij een herhalingsoefening. Ik ben jaren geleden een paar keer bij klanten in Veghel en Oss geweest. Leuk om de veranderingen te zien. Na een rit van anderhalf uur konden zus en broer elkaar begroeten. We hebben daar in Uden nog even wat gedronken en zijn toen naar Drunen vertrokken. Oma mocht ons bellen als ze weer naar huis wilde. Via de A50 en de A59 kwamen we daar een half uur later aan.
|
In Uden |
Tegen half vier belde oma. Inmiddels was de huiskamer in Drunen al behoorlijk gevuld met familie en kennissen. We namen afscheid en reden weer naar Uden. Onderweg viel het ons op, dat een aantal automobilisten ons rakelings inhaalden. Alsof het linker portier een grote magneet was. Ze reden met hun rechter wielen nog over onze rijbaan. Later zagen we een zwarte personenwagen langs de snelweg in een sloot liggen. Een niet bepaald opbeurende gezicht. We bereikten veilig Uden, waar oma ons opwachtte. Op de terugweg zagen we weer een ongeluk, maar dit keer op de tegemoetkomende rijbaan. Iemand werd onder een wit laken op een brancard een ambulance ingeschoven. Een wake up call? Hoe dan ook wij kwamen weer veilig en voldaan thuis.