Ik beklaagde me over de manier waarop men met afspraken met mij omgaat. De personen met wie ik een afspraak heb, doen alsof het enkel om hen gaat. Dus zij hoeven zich niet te houden aan een afspraak, maar o wee als ik dat zou doen.
Vanmiddag was ik weer bij mijn mondhygiëniste. Ze komt uit Iran en doet haar werk heel goed. Niet alleen tandtechnisch, maar ook voor wat betreft de cliëntgerichtheid en het beheer van haar agenda. Ik heb nog niet meegemaakt, dat ik later dan het afgesproken tijdstip werd opgeroepen. Altijd stipt op tijd, net zoals ik. Na de begroeting over en weer, vraagt ze hoe het mij de afgelopen 4 maanden vergaan is. Voor de behandeling somt ze even de opmerkingen op over punten die ik tijdens de introductie met haar besproken heb. Ze vraagt om een bevestiging ervan en of ik nog veranderingen c.q. toevoegingen daarop heb. Ja, dat houdt ze allemaal keurig bij. Ik heb het telkens weer geheel naar de zin bij haar in de stoel. Het voelt vertrouwt aan als iemand laat blijken me tot op zekere hoogte te kennen.
Hoe anders is het elders, waar ik na 20 minuten wachten zonder enig excuus opgeroepen word. Waar ik belerend word toegesproken alsof ik een klein kind ben. En waar andere afspraken met gemak niet nagekomen worden. Waar ik dat maar normaal moet vinden, als ik er een opmerking over maak. En waar ik telkens weer dezelfde vragen voorgeschoteld krijg. Hoezo gemeende belangstelling?