Vanwege mijn open houding kreeg ik een paar keer te horen, als zou ik me kwetsbaar opstellen. In alle keren haalde ik mijn schouders op en zei : "Je bedoelt dat hier mensen zijn, die graag misbruik maken van anderen?" Want zo zag en zie ik dat. Dat gedrag van misbruiken zat opgesloten in de bedrijfscultuur. Elkaar een oor aannaaien. Nou, succes ermee! Je zult maar zo'n zielig leven leiden.
Toen iemand mij vroeg hoe het kan dat een zwarte zo'n goede baan heeft, antwoordde ik : "Omdat die zwarte niet 's avonds lui op de bank ligt met een zak chips, maar studeert."
Ik heb nooit erg veel aangetrokken van dat soort opmerkingen. Ik ben blij dat mijn innerlijke dialoog een positieve is. In dat soort gevallen interesseert mij zo'n mening van een ander totaal niet. Soms kwalificeer ik ze als een vorm van domheid of jaloezie. De bekende dat-wil-ik-ook mentaliteit die telkens weer gepaard gaat zonder enige inspanning ervoor te hoeven leveren.