Ze vindt de programma's over bevallingen mooi / interessant. Soms kijk ik even mee. Ik heb dan te doen met de aanwezige mannelijke partners. Ik ken hun onbeholpen gevoel. Je zit voor Jan Doedel bij zo'n bevalling. De vader mag op z'n hoogst de navelstreng doorknippen. Dat heb ik ook mogen doen. Het was net alsof ik een stuk kunststof doorknipte. Er was even wat weerstand tijdens het knippen en dan plots : knap! Dat was het dan. Ik voel dat knappend stukje nog steeds in mijn vingers.
Jammer dat zo'n ziekenhuis naast de behandelkamer geen kamer heeft ingericht voor de man. Zodat ie zichzelf gedurende de bevalling nuttig kan maken. Het is voor een man gemakkelijk puffen als ie de pijn zelf niet eens voelt. Hij zou eerder gaan hyperventileren vanwege de spanningen. Een aparte kamer dus naast de verloskamer. Met een raam in de wand tussen de beide kamers. Een werkbank en wat gereedschap en een oud motorblok of een kapotte stofzuiger. Al dan niet zelf mee te nemen door de man. En anders een tv met heel veel kanalen en een afstandsbediening met een menulijst. Een speciale, die ervoor zorgt dat de inwendige van de man op peil blijft. Het menu hoeft niet uitgebreid te zijn.