Een stoffige klus

Soms heb ik het zo druk, dat ik niet eens bij mijn laptop in de buurt kan komen. Gisteren was het zo'n dag. 's Morgens ben ik samen met onze oudste zoon in zijn prachtige bus naar Nieuwegein gereden. Daar wachtte ons wat klussen. Onze jongste en zijn vriendin kregen de sleutel van hun huis. Omdat ze vloerverwarming wilden laten aanleggen, moest de vloer kaal gemaakt worden. Op zich leek dat geen probleem, want er lag laminaat. De schoonvader van de jongste was er ook. Zelf zou ik het toilet gaan slopen. Dat had ik beloofd.
Maar na verwijdering van het laminaat stuitte men op een flinke uitdaging : er lag een gelijmde kurkvloer onder! Met een speciale 'plamuurmes met zeer lange steel' (een soort schoffel maar dan anders) lukte het nauwelijks het kruk van het beton los te schrapen. De klus moest en zou geklaard worden, want vandaag wordt de vloer gefreesd. Gisteren werd ie echter ook gevreesd maar anders geschreven dus. Gelukkig was de oudste wat meer bekend in het bouwwereldje en belde hij een verhuurbedrijf. Daar kwam men met ene machientje op de proppen, speciaal bedoeld om vloerbedekking te verwijderen. Het was net een grasmaaier met een groot plamuurmes aan de voorkant. In eerste instantie leek het apparaat geen soelaas te bieden. Maar toen bleek het mes niet onder de juiste hoek met de vloer te zijn afgesteld. Na de juiste instelling ervan lukte het wel om flinke brede repen kurk van de vloer te schrapen. Al vergde de klus wel veel fysieke kracht, want er moest flink geduwd worden.

We arriveerden rond half een bij de woning. Na de begroeting en een bezichtiging gingen we eerst aan de lunch. Tegen 13.45 uur begon het werk. De vloer was uiteindelijk rond 18.15 brandschoon.
In de tussentijd heb ik de wc ontdaan van het sanitair (wastafel en wc pot). Van dat klusje bleek dat van eht wastafeltje het lastigste. Het was niet alleen aan bouten opgehangen maar ook met een volle laag kit. Ik dacht dat het slechts een randje was om water tegen te houden. Dus moest ik met een extra lang mes en veel getrek, geduw en gesjor aan de slag. Het wasbakje kwam er heelhuids vanaf. De leiding werd direct afgedopt en toen kon het tegelfeest beginnen.
De eerste rij vloog van de muur. Ik gebruikte een boorhamer met beitel. Toen het eerste muurtje gedaan was, dacht ik optimistisch : ik ben binnen een halfuur klaar! Wat denk je? Ik was begonnen aan de kant die het laatst gelijmd is. De lijm was blijkbaar bijna op. Op de resterende drie muren was er nog volop tegellijm aanwezig en gebruikt! Daar kwam het echte, zware sloopwerk om de hoek kijken. Per tegel was ik wel even zoet. Het laatste deel (natuurlijk), was op een wandje van gipsplaat gelijmd. Gevolg was dat ook de plaat eraan ging. Die heb ik op advies eruit gezaagd. Er komt een nieuwe gipsplaat in.

Als laatste heb ik de vloertegels verwijderd. Tussentijds (verandering van klus doet klussen) heb ik geholpen met de kurkvloer. Er was een schraper bezig, een nat sproeier (om de lijm op te lossen) en een opruimer. Ik zette de plasticzakken klaar, hielp met vullen ze en bracht de volle naar buiten. Omdat ik een bezem miste, belde ik bij de buren aan. Een meneer deed open en onder hem verscheen ook een hondenkop. Van een bruine labrador. Meneer deed wat zenuwachtig vanwege de hond. "Ik ben bang dat ie wegloopt", legde hij uit. Ik stelde hem gerust : "Dat doet ie niet hoor." Terwijl ik voor de deur wachtte ging meneer de bezem halen. De labrador liep zachtjes naar mij toe. Toen zei ik "Halt! Zit!" Hij stond direct stil en ik zag aan zijn kop, dat ie ook het commando Zit! best wel kende, maar mij uitprobeerde. Ik zei nog een keer Zit! en hij ging zitten. Daarna wees ik naar de grond en zei : "Af!" Dit keer deed ie gelijk wat ik zei. Terwijl hij daar omhoog lag te kijken, kwam zijn baas met een bezem terug. Hij keek verbaasd naar zijn hond. "Ik heb even gezegd dat ie moest gaan liggen, anders loopt ie misschien weg.", legde ik even uit. Meneer reageerde door te zeggen : "Ja, ik heb hem goed afgericht hè."
Het was een stoffige dag geworden, ondanks de maskers, handschoenen en brillen. Maar bovenal : de klussen zijn geklaard. Als eerste ben ik na thuiskomst onder de douche gesprongen. Wat een stof! Daarna sloeg de vermoeidheid toe.