Omdat ik de motorfiets ook gebruikte voor het woonwerk verkeer, reed ik dus ook als het regende. Natuurlijk had ik een goed regenpak bij me. Een overall. Niet van het dunne nylon, maar van een soort pvc. Dat pak vond ik stukken beter dan de lichte, fladderende waterdoorlatende nylon versie. Ik had handschoenen met ingebouwde regencovers. Die kon ik over de handschoen heen trekken als extra bescherming tegen het vocht. Het was een uitdaging om met een droog pak op het werk aan te komen. Daar geloofden mensen niet dat ik die dag ook op de motor was gekomen.
Natuurlijk vereiste rijden in de regen extra vaardigheden om risico's op onderuit gaan zoveel als mogelijk uit te sluiten. Regen laat de oliesporen op het wegdek vrijkomen. Regen leidt tot plassen, die op hun beurt tot aquaplaning kan leiden. Het remmen vergde ook een andere aanpak; vooral niet abrupt. Regen kan ook tot minder goed zicht leiden. Een goed gepoetst vizier scheelt enorm. De rijwind blaast de druppels van het vizier. Hoe dan ook, rijden in de regen had ook zo z'n charmes. Ik hoefde veel minder te zwaaien naar collega motorrijders; de mooi weer rijders.