Met alle begrip

Arad - Roemenië

Dat veel Oost-Europese landen Oekraïne steunen, begrijp ik maar al te goed. Zij weten hoe het was om onder het juk van de Sovjet Unie te moeten leven. Als het erop aankomt, zoals nu met de invasie, dan kiezen zij dus niet voor Rusland. Logisch, gezien hun geschiedenis. Al zijn er ook uitzonderingen.
Zelf sta ik verder af van dat soort sentimenten. Ik heb het zelf als toerist begin jaren 70 niet zo ervaren. Toeristen werden achter het IJzeren Gordijn anders behandeld en ik merkte weinig van de onderdrukking. In Hongarije vond ik het regime wel erg voelbaar. Mensen waren toen niet zo vriendelijk en afstandelijk. Hongaars overheidspersoneel (politie, douaniers, treinpersoneel enz.) reageerde erg bot en leken boos op ons (toeristen) te zijn. Het tegenovergestelde overkwam me aan de Roemeense grens. Ik werd daar heel erg vriendelijk door de douaniers benaderd en welkom geheten. Een opluchting voor mij. De inwoners zelf waren ook gemakkelijker te benaderen en spraken vrij snel openlijk over hun persoonlijke burgerlijke ongehoorzaamheid. En wat verbond ons het meest met elkaar? Muziek! Popmuziek. Door de obstakels in de vrije communicatie kregen zij de nieuwe hits (stiekem) wat later te horen dan wij in het westen.