Het is mooi lenteweer en dus besloot ik een stukje groen op het pleintje aan te pakken. Dat stukje is in het najaar 2021 door de groendienst van de gemeente overgeslagen. De een zegt op verzoek, vanwege het feit dat er nog gele bloemetjes stonden. Een ander geeft mij de schuld. Ik had de onaangekondigde groenmannen namelijk een slag voor moeten zijn. Ik mag dan vaak het gelijk aan mijn zijde hebben, maar zo helderziend ben ik ook weer niet. Vanmorgen heb ik dat stuk alsnog gekortwiekt. Zonder een verlengsnoer door te knippen en in alle rust.
De laatste keer toen ik het pleintje ontdeed van herfstafval, stond er weer iemand met de handen in de zij en een chagrijnig gezicht van achter een raam mij in de gaten te houden. Een paar dagen later kwam die toeschouwer bij ons thuis verhaal halen. Ik had mijn werk niet goed gedaan.
Omdat het slapend groen is (bruin dus), heb ik het in laagjes van zo'n 5 cm gesnoeid. Zodoende viel het korte snoeiafval tussen het groen naar beneden op de grond. Ik weet niet of dat onder duurzaam snoeien valt. Er verdween in elk geval relatief weinig in de GFT kliko. Nu maar hopen dat er niet weer een chagrijnig iemand aan de deur komt. Bij sommige mensen is het nooit goed. Maar ik ben wel tevreden. Als ik hier in de omgeving op mijn fiets rondrijd, dan kom ik tot de conclusie dat 'ons' pleintje er het fraaist uitziet. Iets wat iemand van de gemeente ook al eens zei.