Ik heb ze onderweg niet geteld, maar men zegt dat ik zo'n 100 miljoen rivalen verslagen heb. Op weg naar mijn bestemming om daar als zaadje verder te groeien tot een mensje. Niet dat ik me het kan herinneren, hoor. Daar waren mijn hersens en bewustzijn nog veel te klein voor. Als ik erover nadenk dan is het een groot wonder. Van al die miljoenen zaadjes was ik de beste. Haha! Ik mocht in de buik van mijn lieve mamma groeien en na 9 maanden aan een strengetje verbonden te zijn geweest, geboren worden. In de Koningstraat. Die naam is ook zo bijzonder. En dan ook nog op een zondag. Het kon verdikkie gewoon niet op.
Al die jaren erna heb ik me altijd een soort van geluksvogel gevonden. Al wist ik ook vaak het geluk af te dwingen, dankzij mijn gevoel. Het is een tijdje minder geweest. De magere jaren. Dat moest zo zijn, denk ik dan maar. Er moesten ook andere lessen geleerd worden. Ook voor een oude ziel als ik. Een gelukkige ziel. Het ultieme geluk ervaar ik, wanneer ik iets mag weggeven en zodoende iemand kan helpen. Eigenlijk is geven het meest egoïstische gebaar, hoor. Een soort van drug, maar zeer beperkt verspreid onder de mensen. Een gever kan daar zo gelukkig van worden. De ontvanger trouwens ook.
Let your love flow, een nummer waarmee de hele wereld de dag zou moeten beginnen. En rond een uur of drie 's middags en 's avond voor het slapen nog een keer laten klinken. Daar zou de wereld een stuk beter van worden. Denk ik.