Afgelopen week kreeg ik weer zo'n paarse envelop van het bevolkingsonderzoek. Naar darmkanker. Vanwege eerdere ervaringen krijg ik altijd de kriebels bij dat k-woord. Helemaal als het om darm-k gaat. Maar omdat ik de lijdensweg ken doe ik toch maar mee.
Het grote probleem voor mij is verder de werkwijze. Kort gezegd : ik moet met een soort prikker een aantal keren in mijn ontlasting (stront klinkt zo grof) prikken. Zoals mijn moeder vroeger bij de cake in haar wonderpan deed om te controleren of ie al gaar was. Maar ja, dat was een cake en geen poep en het was een wonderpan en geen toiletpot. Voor de rest komen de kleuren wel enigszins overeen. Maar de geur.....!
We hebben een diepspoeler. Dat is een wc waar de fecaliën een duik nemen in spoelwater. Volgens de beschrijving mag de bruine rakker niet in het water komen. Om te veel gedoe op het toilet te voorkomen, overwoog ik een plekje in het bos te zoeken. Samen met Fenna stereo-poepen. Maar ja, dat mag niet
Het advies was om toiletpapier in de pot te doen. Dat heb ik maar weer opgevolgd. Het is niet zo, dat ik met spanning zit te wachten op de uitslag. Ik heb een soort van desinteresse voor zo'n test. Pas als ik de uitslag ontvang, speelt het weer bij mij. Even maar.