Het was heel erg leuk om in die donkere periode plots afleiding te hebben en om elkaar weer te zien. Haar man Ovidiu was er ook, net zoals haar broer Mircea en zijn vrouw Yola. Ze hebben bij ons gelogeerd.
Zo'n 4 jaar later ben ik weer naar Roemenië gegaan. Na 41 jaar terug in het land van Olga. Prachtig! In die weken heb ik bij hen gelogeerd en veel met Ovidiu gepraat. We zijn ook gaan varen en hebben rondgekeken. Zijn grootste hobby's waren vissen en honden. Ze fokten honden (teckels) en hebben daarmee veel prijzen gewonnen.
Vissen deed Ovidiu meestal op de Mures. Samen hebben we een paar keer daar gevaren in zijn visboot. Tijdens dat bezoek vernam ik dat hij gezondheidsklachten had. Zijn hart functioneerde niet naar behoren. Hij kreeg daarvoor medicatie.
In 2017 zijn Sonja en ik samen op bezoek gegaan. Met de kampeerbus. De lange reis had een aanslag gedaan op mijn gezondheid. Zo 'strandden' we bij broer Mircea en Yola op de boerderij in Nadlac. We zijn later naar Arad gebracht. Ovidiu leek toen nog qua gezondheid goed te zijn. Maar later bleken de klachten te verergeren. Hij werd in een ziekenhuis opgenomen. Deze week kregen wij het trieste bericht, dat Ovidiu is overleden. RIP Ovidiu en bedankt voor de vriendschap.