Klappen uitdelen

Meestal ga ik op de fiets naar de loods. Tenzij er iets aan of in de bus is, dat ik per se daar wil doen. Afgezien daarvan kon ik nog een punt van mijn lijstje afwerken. Dat betrof het portier aan de bestuurderskant. Dat is een keer uit mijn handen gerukt toen het stormde. Gevolg was dat de deur niet meer mooi sloot. Ik hoorde ook rijwind en.... ik kon door een kier naar buiten koekeloeren! Als fervent doe-het-zelver heb ik een aantal pogingen ondernomen om het portier weer goed te krijgen. Maar dat is me niet gelukt. Ik vond de plek van de kier ook zo raar. De scharnieren waren niet verschoven, afgaande op de lak.
Als ik naar de loods rij, passeer ik een autoschadebedrijf. Daar ben ik onderweg maar even om info of een tip gaan vragen. Ik werd zeer vriendelijk geholpen en moest de bus vlakbij de werkplaats parkeren. In eerste instantie dacht ik wat advies te krijgen. Maar al snel waren twee schadeherstellers

met de deur bezig. Ze zagen al snel waar de 'knik' zat. Met wat trekken en duwen en een paar flinke klappen met een vuisthamer (met een blokje hout dat met een doek omwikkeld was, hoor), zag ik de kier verdwijnen. Prachtig!
Toen ik naar de financiële schade vroeg, zei een van hen grappend : "Dat is zo'n €600, meneer." Ik grapte terug : "O, houd dat maar in van het enorme salaris van mijn kleinzoon Tim." Beiden moesten toen hartelijk lachen. Tim werkt namelijk bij dat bedrijf in zijn vrije tijd. Kortom, ik hoefde niets te betalen! Wat een service. Onderweg ben ik even over de autoweg gereden. Het was bij 100km/uur stil. Geen windgeruis aan mijn linker oor. Aan mijn rechter trouwens ook niet toen ik mijn hoofd draaide. Tja, dat is het verschil tussen een prutser en vaklui.