Mijn liefde voor muziek betreft voornamelijk die uit de jaren 50, 60 en 70. Wat er daarna kwam is niet mijn smaak en kan ik vaak niet eens de naam 'muziek' toedichten. Het is dan schreeuwen en/of teksten opzeggen. En dan is er nog het monotone boem boem boem, voor hen bij wie de oergeluiden nog in de genen zitten.
Er zijn mensen die niet begrijpen dat iemand van 'oude muziek' kan houden. Maar dat komt omdat zij geen besef hebben van het feit, dat de artiesten van toen, geen computers nodig hadden om goed te kunnen zingen. Het enige wat aan de oren hing waren de hangers en bellen bij de dames. Ik weet alleen dat Johnny Ray een oordop droeg. Maar dat was omdat hij aan dat oor doof was. Hij kon er mee in de regen lopen.
Oude muziek heeft ook iets nostalgisch. Het geeft mij een goed gevoel. Raar dat er mensen zijn die mij dat gevoel willen afnemen. Nee, vroeger kon men nog echt zingen. Niet zoals een Andre Haze jr. Die is zo moe geworden van het doen alsof ie kan zingen, dat ie nu opgebrand is. Johnny Ray :