Als ik naar het nieuws luister of erover lees, moet ik na het vernemen ervan geen vragen hebben. Berichten als 'de werkloosheid is gedaald' moet bij mij niet leiden tot de vraag : "Is het aantal mensen in de bijstand en/of zzp'ers evenredig gestegen?" Ik vind zo'n bericht dan onvolledig.
Hetzelfde geldt wanneer een bericht een eerder bericht tegenspreekt. Er wordt dan niet gerefereerd aan het eerdere bericht. De vraag is dan : "Waarom is het nu anders?" Zoals nu De Jonge plots wel stelt dat ook gevaccineerden anderen besmetten kunnen. Dus oma en opa zijn niet gered met een gevaccineerde kleinzoon of dochter.
Slecht nieuws vind ik ook berichtgeving die hoe vreemd of strijdig dan ook, klakkeloos geslikt wordt door de journalistiek. Als een minister zegt dat water brandgevaarlijk is, houdt iedereen zijn mond en gooit de uitspraak klakkeloos in de media.
Wat mij ook stoort is het leggen van quasi verbanden. Dan proef ik stemmingmakerij. De redacties laten dan even hun persoonlijke mening naar voren komen. Dat is heel wat anders dan nieuws.
Soms slaat het bij journalisten helemaal door naar de andere kant. Dan meent een journalist een nog betere voetbaltrainer te zijn van meneer Louis van Gaal. Maar Driessen is en blijft een journalist en Van Gaal een bekwaam voetbaltrainer. Was er maar een soort Valentijn Driessen die de dames en heren politici op die manier vragen durven te stellen. Politici wensen namelijk niet zo bevraagd te worden. Dan lopen ze weg en wordt de betreffende journalist geboycot. Leve de democratie, de slaafsheid en de onwetendheid.