Omdat ik op zoek ben naar een remhendel, ben ik naar een bevriend fietsenhersteller gegaan. Hij heeft een werkplaats vlakbij de loods. Gelukkig had hij een gebruikte hendel liggen, dat veel weeg heeft van de kapotte. Zelf had ik een oud sportstuurtje bij me met wat accessoires eraan. Die heeft hij als ruil object geaccepteerd. Dus werd het een transactie met gesloten beurzen. Daarna ben ik even naar de loods gefietst om daar wat oud papier en karton te verzamelen. Gelukkig lag er ook een grote doos, waar alles in kon. Met die enorme doos op de fiets (op het zadel en het stuur) ben ik naar de Milieustraat gelopen. Schuin aan de overkant. De receptionist zat wel even raar te kijken, toen ik me op de weegbrug meldde. Ik had de pas bij me, zichtbaar om mijn nek. Maar ik mocht zo doorlopen naar de oud papier container. Toen ik de doos daarin had gekieperd was het fietsen weer een verademing. Ik word oud.
Toen ik bij de fietsenwerkplaats was, heb ik de monteur de vraag voorgelegd in hoeverre het verstandig is om mijn fiets om te bouwen naar een elektrisch exemplaar. Hij raadde het mij af vanwege de voorvork. Die is namelijk van carbon en de uiteinden waar de velg met motor in gemonteerd moet worden zijn daar niet op berekend. Er komen heel ander krachten op de vork in het algemeen en beide punten in het bijzonder. Er zou een steviger exemplaar gemonteerd moeten worden. "Bij het kopen van een gebruikte e-bike moet je veel geluk hebben", zo zei hij, "vooral de accu's vormen een risico." Waarvan akte.
