Voor de meesten is het een camping hier. Voor een uitzondering een soort strafkamp. Dat merkten we al toen het stel de caravan en voortent ging installeren. De man had niet zoveel kijk op het uitzetten van de tent. Maar dit keer hield Sonja zich afzijdig. We hoorden een aantal keren zijn vrouw wat snauwen. Het betrof adviezen die op chagrijnige toon hem werden toegegooid. Voor meneer waren het instructies, die juist niet opgevolgd moesten worden. Nou, dan weet je het wel.
Wij zeiden tegen elkaar : "Ach laat die man nou gewoon zijn ding doen. Uiteindelijk gaat het om het resultaat." De voortent staat nu scheef. Volgens mij heeft hij het met opzet zo gedaan. Lekker puh!