Teruglezen

Mij vallen fouten vaak op. Ik weet niet waarom. Misschien bevindt zich in mijn hoofd een tabel met juist geschreven woorden en/of teksten. Daar laat ik geheel automatisch door mij of anderen geschreven woorden en/of teksten langslopen. Op zoek naar een overeenkomst. Bij een (letter) verschil gaat vervolgens bij mij een alarmbel af. Zo stel ik het mij voor. Berichten voor dit blog schrijf ik eerst in telegramstijl. Als een soort trefwoord. Dat gebeurt meestal pats boem, klaar. En anders iets uitgebreider. Op die korte berichtjes ga ik in alle rust voortborduren. Of niet, want soms gooi ik ze weg. Als ik het concept klaar en gecontroleerd heb, publiceer ik het.
Ondanks deze controle kan het zijn dat er fouten in de tekst blijven zitten. Ik heb er dan overheen gelezen. Dat overkomt mij zelfs na meerdere keren de tekst gelezen te hebben. Dat heeft te maken met mijn manier van lezen : snel.  Ooit leerde ik teksten woord voor woord vanaf het eind terug naar het begin te lezen en dus te controleren. Maar dat vind ik te veel werk en geestelijk te vermoeiend. Het kan ook zijn dat ik per ongeluk een niet ongecontroleerd concept per abuis gepubliceerd heb. Ach ja, ik word ook oud.

De meest voorkomende fout die mij afgelopen periode opgevallen is betreft de vervoeging van het woord aantal. We worden immers dagelijks geconfronteerd met corona-tellingen. Men schrijft of zegt vaak : het aantal mensen die besmet zijn. Dat moet natuurlijk zijn : het aantal mensen dat besmet is. Weer zoiets wat mij direct opvalt. Neemt niet weg dat de inhoud van een bericht bij mij altijd voorop staat.