Meneer Rutte heeft ons een klein beetje inzicht verschaft in wat er de komende tijd misschien gaat gebeuren. Ik zag tijdens zijn presentatie dat hij nogal erg vaak op zijn spiekbriefje moest kijken. Ik heb dan ook de indruk, dat men daarom geen (lastige) vragen mag stellen : Rutte treedt namelijk als papegaai op. Of als trekpop. Hij gaf zodoende aan zelf niet zo goed op de hoogte te zijn of het net als ik niet allemaal even goed te begrijpen. Dus liever geen vragen.
Als ik een presentatie gaf, probeerde ik papegaaien te voorkomen. Ik wilde per se weten waarover ik het had. Als het mij te ver ging qua kennis, nam ik een deskundige mee die ik dan het woord gaf. En mocht ik een keer het antwoord niet weten, dan noteerde ik het en beloofd plechtig daarop terug te komen. En dat deed ik steevast, want belofte maakt schuld. Tegen mijn publiek zeggen dat ze geen vragen mogen stellen, heb ik nooit gedaan. Vind ik trouwens ook een zwakte bod en autoritair overkomen. Het sturen op de neus, zoals ik het corona-beleid noem, geeft aan dat men over veel zaken in het ongewisse verkeert. Nu komt men terug op de mondkapjes, die eerst zinloos waren. Men was dus nergens op voorbereid. Zelfs het ministerie van Volksgezondheid niet. Een harde les.