Ik heb gekozen voor een alu lekdorpel. Zo’n gek gevorm stuk aluminium profiel van een meter. Ik heb toch wel de spleet gedicht met een op maat gezaagd en gesneden lat. Gesneden, want de standaard dikte was net even te dik om in de spleet te kunnen passen. Ik heb met een scherp aardappelmesje de lat dunner en het mesje botter gemaakt. 😊
Ik moest wel weer even denken aan mijn 
creativiteit als jochie. Ik hoor mijn lieve mamma nog verontwaardigd roepen : “Mijn mes is bot!!” (omdat ik hout met spijkers erin heb zitten splijten) of “Wat is er met mijn schaar gebeurd?!” (ijzerdraad geknipt) of “Waar zijn mijn spelden?! (vishaakjes van gemaakt). Ze had ook een broodmes met fijne kartels. Dat was mijn zaag. Later beweerde ze dat een pan naar motorolie riekte.. . 😑Mamma moet maar denken dat we dankzij haar uitzet, heel creatief en handig geworden zijn.
De lat heb ik met wat lijm in de spleet gedrukt. Daarna heb ik het lekprofiel op maat gezaagd en van drie gaatjes voorzien. Met wat lijmkit en drie schroefjes heb ik het profiel vastgezet. De spleet is gedicht, het staat fraai en…. het hemelwater wordt van de deur gehouden.