Een week geleden lazen wij een oproepje. Mensen vroegen een oppas voor 6 dagen voor een labradoodle. Voor de periode rond Oud en Nieuw jaar. Dat leek ons wel leuk, dus hebben wij gereageerd. De eigenaren zijn toen met hun hond Beau kennis komen maken. Dat gebeuren verliep erg goed. De hond was erg rustig en ging vrij snel ergens liggen. Tijdens het gesprek bleken we veel raakvlakken te hebben met het omgaan met een hond. We zagend at de eigenaren erg positief en gerustgesteld reageerden. Beide partijen besloten een stap verder te gaan.
Vanmorgen hebben wij Beau opgehaald. Het viel de eigenaren op dat Beau ons als bekenden begroette. Beau blijft dit keer een nachtje bij ons logeren. Om te kijken hoe het gaat. Overdag zal geen probleem zijn. Hij ging heel gemakkelijk mee en stapte op dito wijze de auto in. We zijn benieuwd hoe Beau de nacht doorbrengt. Hij is gewend op de gang te slapen. We hebben zijn kussen, riem en voer meegekregen. Onderweg gedroeg Beau zich opvallend rustig in de auto. Geen hijgen, geen piepen, blaffen of janken. Totaal geen onrust. Meneer ging gewoon op de achterbank liggen. Hij doet ons denken aan onze bobtail Follie / Flopje. Zij was ook zo'n gemakkelijke hond, een allemansvriend. Beau is gewend vier keer per dag uitgelaten te worden. Wij zien het wel zitten met Beau. Zelf ligt ie al lekker op zijn kussen te slapen. Hij voelt zich merkbaar op z'n gemak bij ons.
Natuurlijk hebben wij de nodige vragen gesteld, om wat meer te weten over het gedrag en zijn gewoontes. De blonde Beau heeft niets met zwarte honden. Dat is in de hondenwereld gewoon. Dus geen gezeur over discriminatie en/of racisme. Bepaalde honden kunnen gewoonweg niet met elkaar uit de voeten. Onze honden hadden allemaal niets met Duits herdershonden. Fenna heeft wel veel met een Mechelse herder gespeeld. Totdat ze hier door een Duitse soortgenoot aangevallen en opgejaagd werd.
Kortom, ik ga weer met een hond aan de wandel.