Toen ik in 1969 met een cursus Cobol startte, moest ik na een maand of zo rekenen met nullen en enen. Dat vak noemde men binair rekenen. Wat was dat een saai gedoe zeg. Dus met alleen 0 en 1 rekenkundige bewerkingen uitvoeren. Ik vroeg me af waarom ik dat moest doen, als de computer dat deed en dan ook nog vele malen sneller. Dat ik daarvan enige kennis moest opdoen, leek me logisch. Maar aan een paar sommen met optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, zou dat meer dan genoeg geweest zijn.
Al met al is binair rekenen een vrij logisch gebeuren. Het is nul of een, aan of uit, zwart of wit enz.
Vanuit die optiek begrijp ik de term non-binair dus niet. Je bent het een of het ander. Nul of een. En anders val je er tussenin. Dan ben je kul, onzin in je hoofd, want je lijf blijft hetzelfde. Zelfs als je eraan sleutelt zal je oorspronkelijke creatie blijven zoals die is; man of vrouw.
Ik ben benieuwd hoeveel woke mensen na de verkiezingen vinden, dat zij minister of minister-president zijn.