Wij zijn beiden opgevoed in een omgeving met strikte regels, structuur en sancties. Dat alles in een sfeer van mouwen opstropen, aan de slag en natuurlijk ontspanning. Kortom, we wisten als kinderen waar we aan toe waren. We zijn er niet slecht van geworden. Als opa en oma zien we terug- en vooruitkijkend het volgende verschijnsel (samengevat) : wie zijn kinderen goed opgevoed heeft, geniet van zijn kleinkinderen. Wie zijn kinderen verwend heeft, moet z'n kleinkinderen alsnog opvoeden.
Natuurlijk was het vroeger niet allemaal koek en ei. Daar kwamen we later achter toen we terugkeken op die periode. Dus zijn er in de opvoeding wat zaken veranderd. Helaas zien we ook mensen die niet kritisch terugblikken en dezelfde opvoeding voortzetten. Ze zijn zelf in de watten gelegd en doen dat met hun kinderen ook. Of voeden hun kinderen streng op, onder het motto : "Zo hebben wij dat ook moeten ondergaan." Ze vragen zich niet af : "Vond ik dat toen leuk, fijn?" of "Wat zijn de gevolgen voor het kind later?" Want van het een komt het ander. Wie zijn kind niet gezond leert eten, moet niet klagen dat het vaak ziek is. Wie zijn kind niet leert luisteren, moet niet zeuren dat het elders geregeld tot de orde geroepen wordt enz.