Toen ze afrekende bij de kassa, toonde het pinapparaat een groot rood rond vlak met een kruis erin. Ze probeerde het nogmaals, maar weer verscheen dat rode vlak met het kruis. Ze zuchtte en zei tegen de jongeman achter de kassa : "Sorry, maar ik heb geen geld meer." Ze was een jonge moeder die twee kinderen bij zich had. In zo'n situatie ben ik niet te beroerd om voor haar te betalen. Maar dat deed ik dit keer bewust niet. Ik zag namelijk op de band welke producten zij wilde kopen. Het waren geen producten voor de primaire levensbehoefte, zoals groente, fruit, aardappelen, rijst, boter en dergelijke. Het waren allemaal frisdrankjes, snoepgoed en snacks duidelijk bedoeld voor de kids. Ze moest iets van €24 betalen! Op advies van de jongeman achter de kassa werden de kinderen met de artikelen teruggeroepen en werd er telkens een paar artikelen van de lijst gehaald. Zo kon ze uiteindelijk toch nog voor €8,25 wat verwennerij voor haar kinderen kopen. Ik weet het, over het bestedingspatroon valt weinig te zeggen. Voor velen is december een dure maand. Niet voor hen die gedurende de maanden ervoor al rekening gehouden hebben met Sint, Kerst en Oud en Nieuw.
