Vandaag hebben wij weer geholpen met een verhuizing. Dit keer was een grote meubelbak beschikbaar, zodat we het grote meubilair, de wasmachine en droger enz. konden verkassen. De beide machines stonden op zolder en moesten twee trappen naar beneden gebracht worden. Ik had een paar spanbanden met haken ingezet. Zo kon ik vrij rechtop staan. Ik was blij dat we die grote spullen inclusief kasten veilig naar beneden hadden gebracht. Wat denk je? Het ging mis toen ik twee lades (klein en licht) van de eerste etage naar beneden droeg. In elke hand een. Al die tijd heb ik gelet op de laatste trede van de trap, want die viel bijna niet op. De traptreden hadden namelijk dezelfde kleur als de vloer van de gang. Halverwege de trap dacht ik er nog aan. Maar toen het zover was, meende ik al op de begane vloer te staan. Dat was dus niet zo. Dus verstapte ik me, ging door mijn enkel en viel voorover op de grond. Samen met twee lades. Ik was heel even van de kaart. Toen drong het tot me door : ik ben gevallen!
Pas nadat we twee ladingen hadden overgebracht, begon mijn enkel flink op te spelen. Mijn hoera-tenen waren niet zo vrolijk meer. Mijn enkel is dik en er zit een bult op mijn wreef. Dus heb ik maar rust genomen. Tegen 3 uur 's middags was de wagen weer leeg. Het oude huis is ook zo goed als leeg en daar ging het om. Ik kan met een gerust hart met een gestrekt been thuis op de bank gaan liggen. Voor het lopen gebruik ik een wandelstok. Ach, het is maar tijdelijk. Het belangrijkste is gebeurd : ze zijn over.