Naar de knoppen

Het overkomt me nogal eens. Als ik onder de mensen ben, word ik meestal hartelijk begroet. Als ik vraag hoe het met die persoon gaat, is het meestal goed, maaaaarrrr.... En dan volgt een probleem(pje) en de vraag of ik het soms kan oplossen. Ze weten niet dat problemen van anderen, uitdagingen voor mij zijn. Dit keer was de vraag of ik verstand heb van cv installaties. Ik antwoordde behoudend : "Een beetje." Ze vertelde mij dat in haar huis twee radiatoren kuren vertoonden. De een was steenkoud en de andere behoorlijk heet. Ze wilde beide maar een beetje geopend hebben, maar dat kreeg ze niet voor elkaar. Of ik naar die knoppen wilde komen kijken. "Als je tijd hebt, hoor!", voegde ze er nog aan toe.
Vandaag, na terugkeer van de garagedeuren-klus, heb ik dus tijd. Als eerste heb ik Fenna uitgelaten. Dat is nu eenmaal onze vaste prik. Daarna heb ik bij mevrouw aangebeld. Ik kwam gelegen en ik werd naar de zolderkamer gedirigeerd. Daar was de radiator heet. De stelknop zat muurvast. Om de kunststof knop niet te beschadigen met een tang, heb ik hem maar verwijderd. Daarna kon ik met een tang de metalen 'kraan' lossen. Hij was vastgekoekt, omdat er blijkbaar wat water lekte. Maar volgens mevrouw hoefde ze nooit het systeem bij te vullen. Ik heb hem bijna dicht gedraaid en daarna de kunststof knop weer erop geschroefd.
Een etage lager moest ik in de logeerkamer zijn. De radiator daar was steenkoud. Ik kon met gemak de stelknop ronddraaien. Maar ik voelde ook, dat ie niet pakte. Dus heb ik de kunststof knop verwijderd. Die bleek een rond montagegat te hebben in plaats van een zeskantig. De knop was dus dolgedraaid. Met een tang heb ik de radiator, op verzoek, een beetje opengezet. De bewoonster gaat op zoek naar een nieuwe knop. En anders ligt er misschien in de loods nog een. Voor alle zekerheid heb ik gevraagd de waterdruk in de ketel in de gaten te houden.