 |
| op de YP om antennes te plaatsen |
Van kou lijden weet ik veel. Ik herinner me nog dat ik allerlei oplossingen bedacht, om de koude van de winter van 1969 - 1970 in Duitsland en Roosendaal (KCT) te bestrijden. Je kunt je er tegen kleden, maar dan moet je wel geschikte kleding hebben. En die had ik in militaire dienst niet. Het was vooral oude en slechte meuk. Afgezien daarvan mochten we bij bepaalde oefeningen geen winterkleding of extra kleding gebruiken. Zo moesten we ons na aankomst bij het KCT te Roosendaal in de maand januari eerst uitkleden (buiten!). Vervolgens werden sjaals, voering van de jas, truien, lang ondergoed e.d. verwijderd en mochten we alleen de zomerse outfit aan. Dus gebruikte ik stiekem kranten en plastic zakken en een dubbel paar sokken om mezelf wat warm te kunnen houden. Omdat de soldatenschoenen alles behalve vochtbestendig waren trok ik over de sokken een plastic zakje. Echt helpen deed het niet hoor. We hebben toen ook gedurende 2 weken in tentjes geslapen. Ik heb aan die koude periode een paar wintertenen overgehouden. Ik heb te doen met de mensen die kou lijden.
De arme schat kreeg steenkoude handen tijdens het fietsen. Ze had weliswaar de handschoenen aan, maar dat maakte niet zoveel uit. Vooral als je dan ook nog last hebt van reuma is het een crime met dit weer te fietsen. Maar voor de rest vindt ze het nog steeds fijn op haar pakezel Stella.
Vanmorgen heb ik de ezel van een paar oorwarmers voorzien. Het is al weer lang geleden dat ze voor het laatst de stuurmoffen op de fiets had. Gezien de weersverwachting heeft ze de moffen weer uit de kast getrokken. Ze schelen ontzettend veel wat de kou betreft.
