Volgens een columnist heeft iedereen in een oorlog geen ik meer. Ook militairen zouden sowieso geen ik meer hebben. Het is duidelijk een visie van iemand met een verkeerde fantasie, die niet in militaire dienst geweest is. S5? De bewering dat elk opgeroepen jongeman voor de militaire dienstplicht wel iets bedacht om er vanaf te komen, klopt dus ook niet. Er waren genoeg normale jongens die zich niet zo aanstelden.
In dreigende situaties is het volgens mij meestal 'eerst ikke'. Of het nou een brand in een warenhuis is of een zinkend schip. De Italiaanse kapitein van het gekapseisde schip Costa Concordia is daar een groot voorbeeld van. Ook onze regering en het koninklijk huis lieten dat aan het begin van de oorlog zien. Die dachten ook enkel aan zichzelf. Volgens mij is toen de uitspraak geboren die zegt : eerst ikke, de rest kan stikken.
Als ex-dienstplichtige herken ik de beweringen van de columnist ook helemaal niet. In het leger gaat het vooral om 'ikke'. Als 'ikke' niet eerder schiet, schiet die ander eerder. Zodra het om overleven gaat, wordt de mens egoïstisch en vertoont zelfs beestachtig gedrag.
De verhalen over de Duitse bezetting vertellen mij niet dat mensen hun ikke verloren hadden. In tegendeel. Het was net als in menige supermarkt tijdens het hamsteren van wc rollen : eerst ikke. Overleven met toiletpapier. Ik weet nog steeds niet wat ik me daarbij moet voorstellen.