Gemakkelijke vrouw

Wat een weer zeg! Hondenweer. Gelukkig heb ik een compleet regenpak met laarzen en een rode zuidwester. De laatste is een relikwie uit mijn fruitpluk carrière. Het is heerlijk om na een wandeling in de stromende regen weer kurkdroog thuis te komen. Dat geldt niet voor Fenna met haar bontjasje.
Zo'n vrouwelijke hond is trouwens heel anders in haar gedrag dan de vrouwelijke versie van de mens. Ze is veel meegaander en reuze gemakkelijk in de omgang. Als ik haar iets vraag, stelt ze geen wedervraag. Ze luistert en doet wat ik van haar vraag. En anders commandeer ik. Als ik Fenna zeg dat we uitgaan, zegt ze niet : "Wat zal ik aantrekken?" en helemaal niet "Ik weet niet wat ik aan moet!" Soms blijft ze hooguit in haar mand liggen. Maar met de riem om haar nek en een licht rukje met uitdagende oproep, krijg ik haar wel in de hoeven.
Buiten maakt het haar allemaal niets uit. Ze loopt niet om een plas water heen en loopt ook door de modder. Zo is madame ook wel weer.
Als we weer thuis zijn, ben ik dus kurkdroog en zij zeiknat. Maar dan begint haar verwennerij. Eerst droog ik haar af met haar eigen handdoek. Ze heeft er twee. Een bij de voor- en een bij de achterdeur.

niet echt charmant

Als de ergste nattigheid verwijderd is, schudt ze haar vacht uit. In de huiskamer komt de föhn tevoorschijn en is het helemaal een feest. Ze draait om me heen en doet alsof mijn broespijpen servetten zijn. Ze vindt het ook heerlijk als ik haar kam of borstel. Of aan haar poten friemel om de haren tussen de kussentjes weg te knippen. Ja, dan is Fenna een echt vrouwtje. Ik noem haar dan ook vaak Tuttie. Ze is altijd blij als ik weer thuiskom. Alleen zet ze dan geen koffie of thee. Ze loopt wel rond met een pantoffel van mij. Die moet ik dan zien te pakken te krijgen.
Er is wel één verschil. Als ik zeg dat we gaan winkelen, kruipt ze in haar mand. Dan staat ze niet te juichen bij de deur. Dus eigenlijk ook zeer positief. Ze heeft weliswaar een goed geheugen, maar leeft wel in het heden. Dus hoor ik van haar nooit : "Weet je wel, toen op 12 maart 2003 's middags aan het Markermeer, toen jij enz...." of ander oud zeer. Ja, er zijn nog zeer gemakkelijke vrouwtjes op de wereld; teefjes.