Ik heb er altijd moeite mee gehad. Vaak krijg ik bij het zien of horen van onrecht weer dat zelfde gevoel als toen ik als jochie de eerste keer uit het niets uitgescholden werd. Zomaar.
Het gaat overigens niet alleen om onrechtmatigheid in juridische zin, ook in moreel opzicht komt onrecht voor. Daarom verzet ik me tegen mensen die hier wel graag een uitkering krijgen maar aan de andere kant de gulle gever in het gezicht spuwen. O.a. door asociaal en/of crimineel gedrag. Op een wat lager niveau komt het neer op ondankbaar gedrag. Wel hulp aanvaarden, maar net zo gemakkelijk de hulpverlener ondankbar bejegenen en zelfs aanvallen.
Een ander iets is mensen voor de gek houden. Om die reden heb ik weinig op met de nationale media. Die vertellen mij halve waarheden of verzwijgen zaken, waardoor ze een oneerlijk beeld schetsen. In de besteding van ons belastinggeld schuilt ook veel onrecht. In plaats van de sociaal zwakken helpen koopt men liever wapentuig en helpt met liever buitenstaanders die corrupt zijn.
Kortom, er is veel onrecht in dit land en de wereld. De slavernij in het Nederlands Indië was qua omvang vele malen groter dan die uit het verre verleden. Als de politiek het nodig vindt om haar excuses aan te bieden, moeten die aan alle slachtoffers gemaakt worden.