Mijn eerste auto was een Fiat 128. Een paar jaar later kreeg de stoel naast me een vaste passagiere. Nu, zo'n 50 jaar later hebben wij weer een Fiat. Men zegt wel 'oude liefde roest niet', maar dan heb je nog geen Fiat gehad. 😅 Vanwege de roestduivel, heb ik de afgelopen winterse periode geen meter gereden. Hoofdzakelijk omdat er pekel op de wegen gestrooid is. Dat spul is regelrecht krachtvoer voor de Italiaanse roestduivel.
Als het even kan, wacht ik met rijden totdat er een paar flinke regenbuien geweest zijn. Dan is de meeste pekel weggespoeld.
Ik ben dermate tevreden over de bus, dat ik eerder de bus zou willen laten opknappen dan een andere te kopen. Dus ook de relatief zwakke dieselmotor (zeggen anderen) hoeft wat mij betreft niet vervangen te worden door een zwaardere of een met een turbo. Nee, dat hoeft niet. Dus als ik de loterij zou winnen, zou ik die oude bus toch trouw blijven en hem laten opknappen. Het chassis is prima in orde, net zoals de bodemplaat. Het is meer het plaatwerk aan de onderkant langs de zijkanten, waar de roestduivel huist.