Er gaan stemmen op de Nederlandse regering financiële steun moet verlenen aan de slachtoffers van de aardbevingen op Lombok. Alle ellende ten spijt moet ik toch even kwijt aan deze mensen, dat in eigen land een groot aantal Groningers al jaren wacht op steun vanwege aardbevingen. Daarover moet eerst heel lang gesproken worden. Dan is het gewoonweg sturen van geld naar Lombok nogal inconsequent.
Lange besprekingen zijn ook nodig om het gebruik van een telefoon op de fiets via een stukje wetgeving te verbieden, aldus onze minister. Het is nogal erg lastig om het woord 'motorvoertuig' in het bestaande verbod te wijzigen in '(brom- / snor-)fietser'. En spreek dan niet telkens over appen op de fiets, maar over het gebruik van de telefoon. Dit om een discussie te voorkomen in de geest van : "Nee meneer agent, ik was niet aan het appen, maar aan het sms'en" of "ik ben een post voor Facebook aan het schrijven." Afgelopen weken heb ik een paar keer voetgangers met telefoon in hun handen moeten ontwijken. Gaat men voor die groep pas aan de slag als er genoeg slachtoffers gevallen zijn? Dat voor zo'n simpele wijziging ruim een jaar hard werken voor nodig is, is belachelijk. Als men dan toch nog steeds bezig is met een aanpassing, maak er dan 'verkeersdeelnemers' van.
Of nog beter, vergeet al die specifieke wetjes en maak gebruik van Artikel 5 van de WVW, dat zegt : Het is een ieder verboden zich zodanig te gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer op de weg wordt gehinderd of kan worden gehinderd.
Dat scheelt weer veel tijd en (belasting) geld.