Ze wil morgen weer de vlag uithangen. Maar vanwege de aanwezige planten, heeft de vlag geen vrij spel. Dus werd mij gevraagd de houder wat hoger te plaatsen. Aldus geschiedde. Voorzien van mijn all in gereedschapskistje en een verlengsnoer ben ik op stap gegaan. Het verplaatsen van de houder was binnen 10 minuten gebeurd. Morgen kan ze dus de vlag uithangen, omdat op 15 augustus 1945 de oorlog in Indië eindigde met de capitulatie van Japan. Op dat moment waren in Nederlands Indië geen geallieerde troepen aanwezig.
In ons land ligt het accent op de oorlog die men hier meegemaakt heeft, met Duitsland als agressor. Wat zich in die periode en later in het verre Nederlands Indië afspeelde, waren en zijn nog steeds weinigen zich van bewust. De wreedheden van de Japanse bezetter, de vele concentratiekampen en de dwangarbeid onder mensonterende omstandigheden zijn onderbelicht gebleven. Maar de oorlog was niet echt voorbij. Nationalistische groepen maakten Japanse wapens buit om hun strijd voor onafhankelijkheid te beginnen. Ze wilden daarmee voorkomen dat Nederland weer grip zou krijgen op hun land. Ruim 4 jaar later is het zover : de soevereine staat Indonesië is een feit. Direct na beëindiging van de Japanse bezetting, begon een stroom van (Indische) Nederlanders het land te verlaten om hun heil in Nederland en elders te zoeken.
In september vindt een herdenking plaats van de slachtoffers van de naoorlogse periode, toen de strijd tegen de Nederlandse 'bezetting' gaande was.
Morgen worden de slachtoffers van de Japanse bezetting herdacht. Morgen wordt ook de capitulatie van Japan gevierd. Daarom hangen de vlaggen 's morgens halfstok en 's middags (na de herdenking) in top.