Ja, ik heb ook vijanden. De grootste ben ik zelf. Daarvan ben ik me al heel lang bewust. Natuurlijk zou ik naar dat duiveltje op mijn schouders kunnen wijzen als ik iets verkeerd gedaan heb en zeggen : "Zo ben ik nu eenmaal." Maar ja, ik zit zo niet in elkaar. Ik heb ook nog zoiets als geweten en ik wil mezelf en anderen als het even kan recht in de ogen kunnen blijven kijken.
Ik heb nog meer vijanden. Zoals suiker, zout, vet, chocolade, organisch voedsel, luiheid, gemakzucht, onverschilligheid, egoïsme enzovoort. En bijwoorden met te ervoor. De meeste heb ik onder de duim. Mijn vijanden zijn ook mensen en instanties die op mijn geld uit zijn met allerlei diensten en producten, die zogenaamd goed voor mij zouden zijn. Tot medicijnen aan toe. Toch beschouw ik de wereld niet als vijandig. Een kwestie van opletten en me aanpassen. Gelukkig beschik ik ook over een dosis zelfdiscipline. Tot groot verdriet van dat duiveltje op mijn schouders.