zondag 19 augustus 2018

Zuinig doen en gemakzucht

Vreemd genoeg doken weer gedachtes bij mij op, toen ik over de ramp met de ingestorte brug in Genua las. In productieomgevingen komt het voor, dat men een loopje neemt met de procedures. Vandaar dat sommige producten flauw of juist nogal zout zijn. Of dat het eindproduct niet voldoet, zoals slechte lijm.
Uit betrouwbare bron vernam ik dat het voorkomt, dat een mix voor een bepaald product bijvoorbeeld 25 kilo van een bepaalde grondstof nodig heeft. Helaas ligt er maar één zak van 20 kilo van dat spul bij de mixer. Een nieuwe 20 kg zak uit het magazijn halen omwille van de resterende 5 kilo is dan voor het dienstdoend personeel weer net te veel gevraagd. Het komt ook voor dat men een zak of container helemaal leegt - onder het mom van op is op- en men zodoende te veel van een bepaalde grondstof of ingrediënt gebruikt. Kortom, ook dat is allemaal mensenwerk.
Bij bouwwerken kan het gebeuren, dat omwille van gemakzucht en/of geld met de verhouding van zand cement geknoeid wordt. En/of dat men bezuinigt op het betonijzer. Het scheelt manuren en materiaalkosten. En dan zijn er nog legio andere fouten die er gemaakt worden. Uit gemakzucht en/of omwille van de kosten. En dan is er nog het regulier onderhoud; preventief en correctief. Iets wat vaak vergeten wordt op te nemen in de operationele kosten van een opgeleverd iets.
Als ik de foto's van de ingestorte brug zie, dan zie ik veel betonijzer onder een zeer dunne laag beton. Veel van dat ijzer is aangevreten door de roest. Het zet uit en doet het beton verbrokkelen. Betonrot noemt men dat verschijnsel.