dinsdag 5 mei 2015
Zware windstoten
Ik was net in de loods aangekomen, toen het onweer losbarstte. Met slagregen en zware windstoten. En ik was net van de fiets gestapt, zo'n 5 kilometer van huis.
Terwijl het buiten flink tekeer ging, heb ik me in de loods flink vermaakt. Ik heb de boel weer opgeruimd en gesorteerd. Vooral het klaarmaken van het metaal is een aardige klus. Sinds ik een eigen werkbankje met bankschroef in die loods heb, is het demonteren en scheiden van metalen een stuk gemakkelijker geworden. Tegen de tijd dat ik ging opruimen, brak de zon weer door. Er stond wel een flinke bries, dus ik moest van tijd tot tijd even op de pedalen staan.
Onderweg zag ik geen stormschade. Wel omgewaaide hekken, die bedoeld zijn een fietspad af te zetten vanwege onderhoud. En ik zag twee oudere mensen bijna wegwaaien. Bijna, want het liep goed af. Thuis leek alles er normaal uit te zien. Totdat ik de nationale driekleur op de grond zag liggen. Toen ik omhoog keek, zag ik dat de kunststof houder van de muur was afgebroken. Oeps! Toen ik die vlag daar zo zag liggen, moest ik even aan het wangedrag van bepaalde jongeren tijdens de Dodenherdenking denken. Ik begrijp best dat met de komst van immigranten, er ook bij zijn die weinig tot niets van WO2 weten, laat staan van de emoties daaromheen. Maar helaas waren er ook Nederlandse onder hen. Zelfs jonge kinderen, die eigenlijk naar binnen geroepen hadden moeten worden.