Door de jaren heen heb ik een afkeer gekregen van EHBO'ers en verpleegkundigen. Dat komt omdat ze telkens laten blijken het beter te weten dan menige arts. Dat vind ik nogal arrogant. In hun bijzijn zeg ik helemaal niets over mijn gezondheid of die van mijn partner of onze kinderen. Want voor ik het weet, moet ik van dokter veranderen, of nog erger : die arrogante medische betweters als arts nemen.
Pijntje hier, scheutje daar, nou en? Geen reden tot paniek. Ik laat me ook geen ernstige ziektes aanpraten. En ik lijd gelukkig ook niet aan hypochondrie. In tegendeel, ook wat mijn gezondheid betreft ben ik behoorlijk optimistisch. Ook ik word weleens ziek, maar ik word ook weer beter. Daarbij hou ik ook rekening met mijn leeftijd. Ik voel altijd wanneer ik een arts moet inschakelen. Zo had een collega een tijdje last gehad van een pijnlijke elleboog. Volgens het internet had hij reuma of botkanker. Hij werd doorverwezen naar websites voor reumapatiënten en terminale kankerpatiënten, waar hij ook afscheidsbrieven kon typen. Hij is toch maar met een diepe zucht in zijn auto gestapt om ook zijn huisarts te raadplegen. Volgens zijn huisarts was het een beknelde zenuw. Daar is hij toen via fysio vanaf geholpen.
Als ik ergens voor Pampus lig, dan mag een ehbo'er of verpleegkundige mij best wel helpen. Maar voor het overige kan men mijn eigen gezondheid helemaal aan mijzelf overlaten. Ik ben toch zeker niet gek? Toch? Of??