Hier in het deurp is ook een C&A vestiging. Ik ben daar nog niet eerder geweest, maar vanmiddag was het zover. Van buitenaf lijkt de winkel klein, dus ik dacht telkens als ik daar langsliep : "Voor die anderhalve jurk ga ik niet naar binnen." Maar vanmiddag, het was tamelijk fris en binnen hopelijk warmer, stapte ik toch maar het filiaal binnen. De ruimte was inderdaad beperkt en zo ook de collectie. Toen ik op de herenafdeling even naar wat t shirts stond te kijken, kwam een oude baas naast me staan. Hij begon ook wat shirts te bekijken en deed dat nogal wat onbesuisd. Ik dacht : "Hé ouwe, ben je hier niet verkeerd?" Maar opeens besefte ik dat hij wellicht een leeftijdgenoot van me zou kunnen zijn. Maar toen ik meneer nogmaals goed bekeek, dacht ik : "Nee, hij is ouder." Hij had een doorleefde kop en die krijg je alleen vanwege de oorlog. Of hij was een van de exen van Patty Brard. Meneer werd ook wat vervelend. Hij drukte mij bijna opzij om de modern bedrukte t-shirts te bekijken. Ik keek hem aan en dacht : "Moet jij niet bij die saaie effen grauw-witte overhemden zijn? Of bij die poloshirts met die horizontale strepen, die je buik vijf keer zo dik maken? En kijk anders eens bij de witte sokken en verkeerde korte broeken, man!"
Hij keek mij ook even aan en dacht op zijn beurt wellicht : "Jij staat hier wel te kijken, maar volgens mij heb je het koud en geen cent om je bruine kont te krabben." Ach ja, sommige mensen kijken dwars door me heen. Het zij zo.
In zijn gezicht zag ik een paar pikzwarte punten zitten. Ik kreeg gelijk de kriebels. De pukkel-uitknijp-kriebels. Mijn ongemakkelijk gevoel maakte plaats voor een soort honger. Ik stopte snel mijn handen diep in mijn zakken, haalde nog dieper adem en ging maar weer vlug de kleine C&A uit en de koude wind in. Brrr!
