dinsdag 26 mei 2015

Verwende generatie in aantocht

In het nieuws las ik het volgende berichtje :

"Derksen, hoogleraar aan de Radboud Universiteit van Nijmegen, wijst op de steeds jonger wordende patiënten in de psychische gezondheidszorg. 'Van de duizend cliënten is inmiddels 40 procent onder de 25. Die groep zagen we nauwelijks in de jaren tachtig', laat hij weten in het onderzoeksprogramma van Zembla, een week geleden uitgezonden.
Jongeren kunnen volgens Derksen niet goed meer met frustraties omgaan. Hij spreek van 'een verwende achterbankgeneratie'. 'Ze hebben geen eelt meer op de ziel. Door sociale media denken zij bovendien dat gelukkig zijn de norm is. Voldoen ze niet aan dat beeld, dan raken ze snel in een depressie of ontwikkelen ze een angststoornis.
Vroeger werd een 'temperamentvol' kind kort gehouden, omdat dit zo hoorde. Nu mag dat 'temperament' van trotse ouders tot volle ontplooiing komen. Totdat het kind niet meer is te houden en de ouders met de handen in het haar zitten.'
Het handboek voor psychische stoornissen, DSM, helpt niet bij de problematiek. Het probleem is een product van deze tijd : te soft en te oppervlakkig. Van de 400 omschreven stoornissen moeten we snel terug naar een paar stoornissen die ook echt stoornissen zijn. In plaats van medicijnen moeten we weer meer inzetten op leren omgaan met wat eigenlijk maar beperkte afwijkingen zijn."

Niets nieuws onder de zon, wat mij betreft. Het bericht vertelt over de achtergrond van problemen die aangepakt worden in programma's als boot camps, Nanny Jo Frost en zelfs over hondenfluisteraar Cesar Milan. Het kind of de hond is onhandelbaar door de manier waarop respectievelijk ouders en eigenaren met de opvoeding omgaan. De boel wordt verergerd door de toename van softies en de vereenvoudiging van het onderwijs.