Fietsstandaard monteren

De middenbok van Sonja's fiets was dermate versleten, dat de fiets niet meer stabiel op het standaard gezet kon worden. Ze had bij een erkende Gazelle dealer een nieuwe middenbok gekocht. Maar toen wachtte mij de klus om de oude te verwijderen.
De oude inbusbout was compleet vastgeroest. Ik had hem al een week eerder ingespoten met WD40 en hem geprobeerd los te krijgen, maar zonder succes. De fietsenmaker lukte het eerst ook niet. Men kon de bout niet verhitten, omdat er een tweetal kabels langs liepen. Maar als Sonja de fiets zou laten staan, dan wilde meneer het standaard verwijderen. "Begint u maar alvast met een bedrag van 35 euro", zei ie nog toen naar de kosten werd gevraagd.
Wat dat betreft ben ik aanzienlijk goedkoper. Ik had het probleem met de vastzittende bout al geanalyseerd en een oplossing bedacht. De slijptol speelde daarin een voorname rol. Eerst heeft Sonja de vitale delen afgeplakt met aluminium folie, zodat ze beschermd waren tegen de vonken en de hitte. Langs het montagepunt van het standaard liepen ook een kabelboompje en een remkabel. Dus er moest met precisie geslepen worden. Toen ik een deel van de zijwangen van de behuizing had weggeslepen, kon ik met de slijptol bij de moer (gelast op de behuizing) komen. Het lukte me de moer ook weg te slijpen, zonder kwalijke gevolgen voor de directe omgeving.
Inmiddels waren we drie kwartier verder. Het nieuwe standaard had een montageplaat die tussen de achtervork geplaatst moest worden. Maar die ruimte was de helft kleiner dan de afmetingen van de plaat. Dus die heb ik wat korter gezaagd en hier en daar wat afgeslepen. Toen paste ie precies op zijn plaats. De nieuwe bout was een halve millimeter dikker dan de bestaande gaten. Dus die heb ik opgeboord. Toen ik de boel wilde monteren bleek het boutje waarmee het achterspatbord aan het frame was gemonteerd, in de weg te zitten. Dus die moest er ook uit. Het werd toch nog een hele gedoe om de bout in het standaard gedraaid te krijgen. Dat kwam vanwege de zeer krappe ruimte waarin de bout zich bevond. Maar uiteindelijk is de klus succesvol geklaard. Al met al zo'n twee uur bezig geweest. Kassa! O ja, het achterspatbord heb ik op een creatieve manier moeten vastzetten. Er was zelfs geen ruimte meer voor een moertje..... Ik zou die kunnen creëren door de bout met (grote) een zeskantige kop te vervangen door een met een inbus kop. Maar dat ga ik pas doen zodra het achterwiel er weer eens uit moet.