In een zijspan

Tegen de tijd dat ik last van evenwichtsstoornissen krijg en niet meer op een tweewieler kan stappen zonder spontaan om te vallen, stap ik over op een zijspan. Ik heb een keer in het bakkie van een MZ gezeten. Dat was best wel kikken zeg. Een heel vreemde gewaarwording trouwens. Ik had min of meer het zelfde beeld van de weg, alleen vanuit een aanzienlijk lagere positie. En dan het feit dat ik niet stuurde of gas gaf, maar niets doe! Nou ja, alleen in de bochten wat naar links of rechts hangen. In het Nat. Militair Museum zag ik mijn toekomstig zijspan. Met dat ding durf ik best de weg op. Wat zeg ik? Met dat ding krijg je mij bijna niet meer van de weg af. Ik hoef me helemaal geen zorgen meer te maken over al die verkeershufters. In tegendeel : Ik wil ze heel graag tegenkomen! Zo'n oud zijspan is eigenlijk best erg goed toegerust voor deze tijd. Zijn bedenkers hadden tenminste visie.