donderdag 7 mei 2015

Door de mazen van de wet

Als kleine belastingbetaler neem ook ik de moeite om te zien of ik minder belasting kan betalen. De overheid barst van de regeltjes en wie bepaalde regels bestudeerd heeft kan zichzelf daarmee een groot plezier doen.  Wie als particulier oud ijzer verzamelt, moet dat natuurlijk niet eerlijk zeggen. Als de hermandad vraagt waar dat spul vandaan komt, dan is een leugentje om bestwil niet verkeerd : Je hebt gewoon je eigen schuur even opgeruimd. Dus je bent ook niet als snorder of UberPop bezig, maar geeft iemand een lift met betaling in het geniep.
zonder bouwvergunning
Om van mijn opgehaalde zwerfvuil af te komen, moest ik ook creatief zijn. Anders kreeg ik na het opruimen een bekeuring als beloning. In de openbare vuilcontainers mag je namelijk niet alle afval deponeren. Zelfs niet als je die van straat hebt opgeraapt. Onlangs zag ik een leuke creatieve oplossing van iemand, om ook door de mazen van de lokale regelgeving te komen. Meneer wilde een stal of een schuilplek voor zijn paarden bouwen op zijn weiland. De gemeente wees zijn vergunningaanvraag af. Dus besloot de slimme inwoner een enorme tuinmeubelset in zijn weiland te plaatsen! De set met tafel en stoelen was zo groot, dat er met gemak een paar paarden onder konden schuilen! Zo'n tuinset wordt nergens verboden en over afmetingen wordt niet gerept. Over boerenverstand gesproken. Hahaha!
Ach ja, geen beschutting in een weiland, maar wel een paardenbak voor een rijtjeswoning. Of wel een vergunning voor een garage, maar niet voor de oprit. Zo zijn er nog veel meer van die vreemde besluiten. Het heeft veel te maken met gedrag van ambtenaren.
In het zilverstadje Schoonhoven wilde ik een dakvenster plaatsen aan de achterzijde van de woning. Ik kreeg geen vergunning. Vreemd, want zo'n dakraam zat in veel woningen, ook in onze straat. Toen ik de ambtenaren daarop aansprak, zei men dat al die dakvensters 'weekend werk' was en dat ze daar niets tegen konden ondernemen. Ik heb de aanvraag opnieuw ingediend met vermelding van alle adressen waar zo'n zelfde raam al in het dakbeschot was geïnstalleerd. Toen kreeg ik de vergunning wel. Een eindje verderop had een timmerman een dakkapel in elkaar geknutseld. Hij had allerlei verschillende soorten hout gebruikt. Zelfs de kozijntjes waren niet identiek. Daar hoorde ik de gemeente helemaal niet over. Maar ach, die timmerman werkte bij de gemeente en dan mag blijkbaar alles. Gek landje hoor, Holland.