De fruittelers zitten met de appels in hun maag. Gelukkig is er zoiets als subsidie. Ze hoeven de appels niet te plukken. Die mogen gewoon op de grond vallen en wegrotten. Andere telers beklagen zich over de meer dan gehalveerde inkomsten vanwege de huidige kiloprijs. In ons zelfde landje beklaagt de Voedselbank zich omdat ze nauwelijks aan appels en groente kan komen. In ons land is ook sprake van armoede. Vaak verborgen, want veel arme mensen schamen zich ervoor of zijn te trots om ermee voor de dag te komen.
Er zijn agrariërs, die op zekere dagen hun landbouwproducten gratis aanbieden aan de consument. Die mogen dan bijvoorbeeld zelf fruit plukken, aardappels rapen, wortels trekken, kool snijden enz. Gratis en zeker niet voor niets.
Ik heb de indruk dat veel fruittelers zich met hun producten op één afzetmarkt hebben gericht : Polen. Via dat land gaat veel fruit naar Rusland. Inmiddels zijn telers contacten aangegaan met andere landen, zoals China. Beter laat dan nooit, zal ik maar zeggen.
