 |
| Kuil gedicht... |
Vandaag zijn we begonnen met het op orde brengen van een voortuintje van de overbuurman. Meneer is op leeftijd en zijn gezondheid laat te wensen over. Hij is ook slecht ter been. Het is een onderhoudsvrije tuin,zeg maar een pleintje met tegels. Zijn tuintje zag eruit alsof er een meteoriet was ingeslagen. Er zat een flinke kuil in. Daar stond ooit een grote boom. Nogal vreemd voor een tuintje dat zo'n twee meter diep is. Maar alle tuintjes schijnen vroeger zo'n joekel van een boom gehad te hebben. Er lagen ook tegels in de tuin. De kuil was ook betegeld.... Geen gezicht.
Als huurder mag men maximaal twee kuub zand en/of aarde per jaar aanvragen. Dat scheelt aanzienlijk in de kosten. Het zand, twee kuub, is vanmorgen gebracht. We hadden de indruk dat het hooguit anderhalve kuub was, maar volgens de vrachtwagenchauffeur kwam dat omdat het speciaal zand was.... Ik dacht nog á la Van Gaal : "... ben ik nou zo dom of geef jij een stom antwoord?.." Tijdens de werkzaamheden kregen we spontaan hulp van een buurtbewoner. Dat was maar goed ook, want die kruiwagens gevuld met nat zand zijn loodzwaar. Ik weet dat
 |
| 'heel speciaal zand...' |
een kuub ongeveer 12 á 13 kruiwagens zijn. Na 18 kruiwagens was de berg zand weg. Maar gelukkig kwamen we niet tekort. We doen de klus op ons dooie gemak, want het is behoorlijk zwaar werk. Zodra ik begin te transpireren neem ik pauze. Ik zweet al vrij snel en langdurig, dus het werk schiet niet op. Maakt niet uit, we hebben alle tijd. Als de klus geklaard is, rest nog één tuintje. Dat is ook helemaal betegeld, maar tussen de voegen groeit veel onkruid. Het tuintje is van een bewoner die ook slecht ter been is. Gelukkig zijn wij nog gezond en wel.