Een windveer

Nu gebleken is dat de speciale kit de kleine lekkage van de overkapping niet opgelost heeft, ga ik over op plan B. Zoals gezegd ligt de golfplaat van de overkapping aan een kant niet helemaal over de rand van de zijkant. Met gevolg dat regenwater tussen de golfplaat en de zijwand kan komen. Niet dat het daar enorm lekt, dat gelukkig niet. Maar ik zie wel een klein waterspoor op de staander in de hoek aan de voorzijde. En dat wil ik dus niet zien.
Wat de windveer betreft, schoot mij te binnen dat ik de loods een oude trapleuning stond. Dat ding is ruim 4 meter lang! Volgens mij stond ie op de lijst voor de Milieustraat. Na wat overleg mocht ik de leuning gebruiken. Waarvoor onze dank! De leuning bestaat uit twee lange planken van plm 70 x 20 mm die haaks op de randen op elkaar gespijkerd zijn. Precies in de vorm van een windveer. Ik heb dat lange ding in een oude deken gewikkeld en op de Matrix aan de dakrail vastgebonden. Ach, zo doe ik dat als er iets niet in de auto past; gewoon op het dak vervoeren. Vanwege de korte kont van de Matrix moest de leuning verder naar voren gemonteerd worden. Da's mooi, want dan had ik onderweg zicht op dat lange ding.
Thuis heb ik hem eerst op de overkapping gelegd. Toen kon ik hem aftekenen om hem in te korten tot zo'n 2,45 meter. Na het zaagwerk (foto) heb ik de gerecyclede trapleuning geschuurd en van een eerste laklaag voorzien. Als het weer meezit, ga ik de windveer maandag monteren. Daarvoor moet ik wel eerst even de buurvrouw lief aankijken.