Van smetvrees heb ik gelukkig geen last. Dat komt omdat ik in een andere tijd ben opgegroeid. Als kind was het bijzonder wanneer ik een koekje of snoepje kreeg. Zelf even een graai uit een trommel of verpakking nemen, was er niet bij. Nee, de ouders deelden het snoepgoed uit. En dat was niet echt veel.
Dus gebeurde het geregeld, dat we snoepgoed met elkaar deelden. Dan mocht een broertje, zusje, vriendje of vriendinnetje ook even op je toverbal of lolly sabbelen of op je kauwgom kauwen. Of andersom, want er werd voor elkaar gezorgd.
Zelfs al hadden deelnemers aan dit ruilverkeer op dat moment een groene snotpegel aan zijn/haar neus hangen, was even ruilen geen probleem. Want wie weet had ik die groene sliert de volgende keer ook onder mijn neus hangen. Oké, die moest wel vooraf even met de mouw verwijderd worden. Ook dat was gewoon. Aan het eind van de dag werd de mouw even gereinigd door met twee handen de stof met een ruk strak te trekken. Dan vloog het gedroogde snot alle kanten op. Dat deden grote mensen ook, maar dan met hun zakdoek.
Wie soortgelijke ervaringen heeft opgedaan, heeft geen last van smetvrees.