Veel mensen begrijpen niet waarom ik niet boos word, als ik op een nare manier benaderd word. Voor de een ben ik een rare Chinees, voor de ander een neger(!), gedurende drie jaar op CuraƧao was ik een 'stomme witte Hollander' š, dan weer een zwarte en soms toch ook een Indo / Molukker. Voor mij is er slechts 1 waarheid en de rest valt bij mij onder de noemer domheid. Daar kan ik toch niet boos over worden? Ik moest er vaak om lachen. Dat vond mijn moeder ook niet goed. Van haar mocht ik niet om andermans domheid lachen. Want ook zij geloofde in karma; God straft direct.