We hadden bezoek. Het was weer de middag van het 'knutselen'. De dames zaten aan de eettafel elk hun ding te doen, toen Fenna en ik van een wandeling terugkeerden. Alle vrouwen haalden haar aan en overlaadden haar met lieve woordjes. "Wat ben je braaf, heb je fijn gewandeld? ", zeiden ze. Toen kon ik me niet meer inhouden. Ik zei : "Zeg dames, ik heb ook gewandeld hoor." Het gevolg was dat men mij ook over mijn koppie wilde aaien. Maar ik had geen zin om op handen en voeten onder de tafel en al die stoelen te gaan kruipen voor wat gekrabbel op mijn hoofd. Maar het meest zag ik op tegen het weer moeten opstaan aan het eind van dat rondje. Net zoals Fenna toen ze uit haar mand moest komen, word ik daar steeds minder goed in. Al met al was het trouwens ook Fenna's dag en niet die van mij.